Cornelis Vreeswijk Genootschap

De eerste – unieke –  plaatopname van Cornelis Vreeswijk is in het Zweedse tv-programma Antikrundan opgedoken. Håkan Granat, zoon van zijn toenmalige vriendin Rigmor Blom, liet  het  vinylplaatje in de SVT-uitzending van 29 januari  taxeren door antiquaar Torgny Schunnesson uit Malmö. Håkan opperde een prijs van tussen 30.000 en een miljoen Zweedse kronen. Torgny hield het meer op het eerste bedrag.  Maar hij zag tevens de betrekkelijkheid in van het noemen van bedragen.  Eigenlijk vond hij dat het object onmogelijk kan worden getaxeerd,  ook al omdat het niet te koop is. De Zweedse televisie laat buiten Zweden, ook via internet, maar een stukje van de uitzending, om precies te zijn 1:49 min., zien. Zo op het oog lijkt Antikrundan een soort  'Tussen kunst en kitsch', in het Zweeds.
Biograaf Rutger Vahl  schrijft op pagina 48 van 'Misschien wordt het morgen beter' dat Cornelis sinds de lente van 1958 verkering had met Rigmor Blom. Op 27 augustus 1959 bezocht hij met haar Gröna Lund (attractiepark op het Stockholmse eiland Djurgården). Daar was volgens de zoon van Rigmor een hok (bås), waar je een plaatje kon laten opnemen. Presentator Schunnesson suggereert dat het een 'stuga' was, Vahl  rept van een tent.
Volgens Vahl kostte opname van een vinylplaatje (Håkan heeft het overigens over een 'lackskiva') zes Zweedse kronen.  De zoon maakte daar in de uitzending een geintje over: 'Cornelis had altijd een gitaar bij zich, maar hij had nooit geld op zak. Dus mijn moeder betaalde en Cornelis speelde'.
Vahl: 'Op het schijfje zong hij twee eigen nummers en twee aanzetten daartoe.' Op het etiket van het plaatje staat 'Cornelis sjöng  till Rigmor “William” '.
Volgens Vahl die het unieke plaatje zelf in handen heeft gehad, staat er behalve een complete  'Häst-på-taket-William' ook 'Lillsysterns undulat är död'  op. Hij zegt dat het plaatje altijd in bezit is geweest van Rigmor. Hij heeft haar opgezocht met de zoon die in de uitzending zit. 
Vahl: 'Opvallend is dat op het etiket staat 'Cornelis Vreeswijk'. In die tijd kende iedereen hem nog als Kees. Het verhaal dat Ingalill hem zou hebben aangeraden om Cornelis als
artiestennaam te gebruiken kan dus niet kloppen, want toen kende hij Ingalill nog niet.' 
Verbaasd
'Toen ik de opnames hoorde was ik heel erg verbaasd. Cornelis zingt nog niet zo rauw, maar de tekst van 'William'  lijkt al heel erg op de versie die in '64 op de plaat kwam,' vertelt Vahl. 
De biograaf zegt bij het samenstellen van zijn boek niet over een nacht ijs te zijn gegaan: 'Een ander leuk detail is dat de bewuste zoon van Rigmor in een bandje heeft gespeeld met Tommy Anderson, in de jaren vijftig een goede vriend van Cornelis. Zo rond '64 verloren zij het contact. Die Tommy heb ik ook opgezocht trouwens.'
Zie link:
http://www.svt.se/antikrundan/cornelis-vreeswijks-forsta-skiva-nagonsin-i-antikrundan-lyssna-har.