In Zweden blijft Vreeswijk populair bij een vaste schare fans. Bijna elk jaar brengt hij nieuw werk uit, waarbij zijn teksten steeds persoonlijker worden. Hij gaat ook gedichten publiceren. Een groot deel van de Zweden blijft echter moeite houden met de bebaarde troubadour. Zijn humoristische en subtiele kritiek op de Zweedse samenleving, zijn seksueel getinte teksten: het gaat veel mensen te ver. Ook de pers staat bij voorkeur niet al te lang stil bij de kwaliteit van zijn werk. Liever schrijft men over zijn turbulente privé-leven waarin – dat moet gezegd – inderdaad het een en ander gebeurt. Drank, vrouwen, belastingaanslagen en de sterke arm zijn terugkerende thema's in het leven dat hij die jaren leeft. Begin jaren tachtig komt hij echter goed terug. Hij brengt een aantal platen op de markt, waarin zijn oude nummers in een modern jasje zijn gestoken. Het maakt hem populair bij de Zweedse jeugd. Tot in 1985 leverkanker wordt geconstateerd. De laatste maanden van zijn leven werkt hij aan keihard aan zijn laatste plaat, 'Till Fatumeh', waarop hij oude nummers in nieuwe arrangementen opneemt en afscheid neemt van zijn publiek. Een wrang detail is dat hij in zijn laatste weken van zijn leven nog van ziekenhuis moet veranderen. Hij kan de kosten niet meer betalen. Op 12 november 1987 sterft hij, vijftig jaar oud en bijna failliet.

De Cornelis Vreeswijk Genootschap website maakt gebruik van cookies. Ook gebruiken wij Google Analytics om het bezoek te analyseren, zodat we het ontwerp en de functionaliteit van de site kunnen verbeteren.