Cornelis Vreeswijk (8 augustus 1937–12 november 1987) was een bijzonder mens. Geboren in IJmuiden verhuisde hij op jonge leeftijd naar Zweden, waar hij een van de meest invloedrijke artiesten van de 20e eeuw werd. Tot aan zijn vroegtijdige dood maakte hij er meer dan 30 platen. Folk, blues, rock, samba: de Zweedse muziek van Vreeswijk kent vele kanten. Zijn unieke stemgeluid, zijn ijzersterke teksten en zijn turbulente levenswandel maakten hem tot een uniek fenomeen in de Scandinavische wereld.
In Nederland is de naam Vreeswijk verbonden aan nummers als ‘De Nozem en de Non’, ‘Veronica’ en ‘Misschien wordt het morgen beter’. Zijn eerste LP in ons land, uit 1972, werd platina. Helaas deden zijn vijf andere Nederlandse platen weinig. Onterecht, want ook in zijn Hollandse nummers toont Vreeswijk zich een onvergelijkbaar talent.
In Zweden heeft Vreeswijk inmiddels een legendarische status. Er is een Cornelis Vreeswijk Gezelschap, een Cornelis Vreeswijk Stichting, een jaarlijks muziekfestival rond zijn muziek en een Vreeswijk cultuurprijs. In Stockholm is zelfs een park naar hem vernoemd.